Μέσα σε λίγες κουβέντες ο Αβέρωφ εξέφρασε απλά πως ο δογματισμός της άρχουσας τάξης προωθεί την κλιματική καταστροφή. Για το Αβέρωφ η λύση είναι απλή. Αν το κόστος ανεβεί (ο πληθωρισμός) τότε μονάχα οι εκατομμυριούχοι να μπορούν να αγοράζουν αγαθά και έτσι η μόλυνση στο περιβάλλον θα μειωθεί. Τέτοιου είδους λογική δεν ασκείτε μονάχα στα καύσιμα αλλά εύκολα δικαιολογεί αυξήσεις στις τιμές σε σορό άλλα προϊόντα.
Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα. Αν αυξηθεί κατακόρυφα η τιμή στο γάλα σε συνθήκες που οι μισθοί μένουν στάσιμοι, ο κόσμος θα αγοράζει λιγότερο γάλα. Η παραγωγή στο γάλα θα μειωθεί, λιγότερες αγελάδες, λιγότερη μόλυνση.
Τέτοιου είδους λογική προέρχεται καθαρά από δογματισμό της λογικής που λέει μονάχα στην αγορά υπάρχουν λύσεις.
Η κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να λάβει ένα σωρό μέτρα. Δογματικά όμως αρνείται να αναλάβει ευθύνη και αφήνει τα πάντα στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Αναφέρνουμε μερικά παραδείγματα, μέτρα που θα έπρεπε να μελετήσει και προωθήσει η κυβέρνηση.
- Περισσότερα λεωφορεία που να ενώνουν πόλεις και χωριά ως επίσης περισσότερα λεωφορεία μέσα στις πόλεις. Αυτές τις μέρες υπάρχουν μονάχα 3 λεωφορεία καθημερινά μεταξύ των αεροδρομίων της Πάφου και Λάρνακας. Θα έπρεπε να υπάρχουν πολλές φορές περισσότερα.
- Η κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει πρόγραμμα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών που να επωφεληθείτε από την τεράστια ηλιοφάνεια στην Κύπρο. Μονάχα μεταξύ Λευκωσίας και Πάφου υπάρχουν 140 χιλιομετρά πλατιού δρόμου. Φανταστείτε πόση παραγωγή δωρεάν ηλεκτρισμού θα μπορούσε να παράγει κάποια τέτοια επένδυση. Παραγωγή ηλεκτρισμού που δεν μολύνει το περιβάλλον.
- Συνδυασμός παραγωγής δωρεάν καθαρού ηλεκτρισμού με ηλεκτρικά αυτοκίνητα, δεν θα βοηθούσε μονάχα την οικονομία αλλά και θα πρόσφερε σε ένα πιο υγειές περιβάλλον.
- Υπάρχουν επίσης απλά μέτρα που θα μπορούσε εύκολα να τεθούν σε εφαρμογή. Στην Γαλλία για παράδειγμα σε πολλά μέρη στους δρόμους υπάρχουν χώροι δωρεάς στάθμευσης. Εκεί κόσμος που έχει να ταξιδέψει με αυτοκίνητο για δουλεία σε άλλη πόλη, συναντιούνται και ταξιδεύουν μαζί έτσι ώστε αντί δυο, τρία ή τέσσερα αυτοκίνητα στους δρόμους, καταλήγει μονάχα ένα.
Υπάρχουν πάρα πολλά μέτρα που η κυβέρνηση αγνοεί λόγο δογματισμού και επιμένει πως μονάχα οι νόμοι της αγοράς λύνουν προβλήματα.
Οι αστοί και οι πολιτικοί υπηρέτες τους είναι ικανοί να φανταστούν το τέλος του πλανήτη αλλά όχι το τέλος του καπιταλισμού. Μια τέτοια ευθύνη είναι δική μας.
Deme's Blog 