ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

Ο Cengiz Ratip ήταν βουλευτής της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ήταν βουλευτής στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Διακινδύνευσε την ίδιά του τη ζωή και πήγε από την Πόλη Χρυσοχούς στα Κόκκινα (Erenkeuy) για να σώσει ένα λεωφορείο γεμάτο με Ελληνοκυπριόπουλα που είχαν απαχθεί σε αντεκδίκηση για την εξαφάνιση δύο Τουρκοκυπρίων.
Είχε ταξιδέψει όλη την απόσταση και έπεισε τους Τουρκοκύπριους να αφήσουν τα παιδιά από την Πόλη τα οποία κρατούσαν και το λεωφορείο επέστρεψε στο χωριό, φέρνοντας μαζί και τα απαχθέντα παιδιά.
Πόσα από τα παιδιά εκείνα θυμούνται και πόσα από εκείνα σκέφτηκαν να βρουν την οικογένεια του Cengiz Ratip για να πουν ένα απλό «Ευχαριστώ»;
Μόνο ένας Ελληνοκύπριος που δεν ήταν στο λεωφορείο, αλλά ήξερε την ιστορία, έκανε τον κόπο να μου τηλεφωνήσει και να μου δείξει έναν πιθανό τόπο ταφής, διότι ο Cengiz Ratip είναι «αγνοούμενος» από το Φεβρουάριο του 1964. Πού είναι τα παιδιά εκείνα που έσωσε ο Cengiz Ratip; Θέλω να τους συναντήσω και να τους μιλήσω και να τους ενθαρρύνω να πάνε να βρουν την κυρία Hayriye, τη γυναίκα του Cengiz.

Οι πληροφορίες προήλθαν από έρευνες και άρθρα της Sevgul Uludag που δημοσιεύθηκαν στις εφημερίδες Yeniduzen και Πολίτης.

Το 2009 Η Δικοινοτική «Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο-Κύπρος» μαζί με 18 άλλες οργανώσεις τίμησε τον Cengiz Ratip (μαζί με 9 άλλους Κύπριους) για την προσφορά του στην ειρηνική συνύπαρξη στην Κύπρο.

Η δικοινοτική εκδήλωση είχε μεγάλη επιτυχία και ακόμα μεγαλύτερη σημασία στο να τιμηθούν Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι για τις πράξεις θάρρους και ανθρωπισμού εν καιρώ πολέμου.

Τέτοιες ιστορίες αποτελούν σημαντικό αντίδοτο στο δηλητήριο των εθνικιστών και από τις δύο κοινότητες και πρέπει να αναδεικνύονται και να προβάλλονται διαρκώς ώστε να γίνονται γνωστές σε όλους.

Cengiz Ratip

A STORY WE SHOULD ALL KNOW

Cengiz Ratip was an elected member of parliament (MP) for the Republic of Cyprus. He risked his own life and went to Polis in Paphos at Kokkina (Erenkeuy) in order to save a bus full of Greek Cypriot children. They were taken in reprisal for the disappearance of two Turkish Cypriots.

He travelled there and successfully convinced the Turkish Cypriots holding the children to release them. The bus then returned to the village of its destination with all the kidnapped children unharmed.

How many of these children remember and how many of them bothered to find the family of Cengiz Ratip in order to say a simple “Thank you”?

Only one Greek Cypriot, who was not on the bus, but knew the story, bothered to telephone and show me a burial site, because you see, Cengiz Ratip is missing since Februarly 1964. Where are the children saved by Cengiz Ratip? I want to meet them, talk to them and encourage them to visit Hayriye, Cengiz Ratip’s widow.

The information came from Sevgul Uludag’s investigation and articles published in Yeniduzen and Politis newspapers.

In 2009 The Bi-communal “Stop the War Coalition-Cy” along with 18 other organisations, honoured Cengiz Ratip (with 9 other Cypriots) for his contribution to the peaceful co-existence of the two communities in Cyprus.

This bi-communal event was extremely successful. It played an important role towards honouring Greek Cypriots and Turkish Cypriots who demonstrated acts of courage and humanity during times of conflict.

These stories are an important antidote to the poisonous nationalism of both communities and should be shared and promoted time and again so that they become known to all.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΟΪΡΑΖΗΣ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

Ο ΣταύροςΠοϊράζης ήταν ο Έλληνας κοινοτάρχης (μουχτάρης) του χωριού Στρογγυλός (Turunchlu). Τόσο το 1964 όσο και το 1974 έσωσε τις ζωές των τουρκοκυπρίων του χωριού όταν ελληνοκύπριοι πήγαν με σκοπό να σκοτώσουν. Τους σταμάτησε λέγοντας «γυρίστε στα χωρκά σας. Δεν θα αγγίξετε τους Τουρκοκύπριους του Στρογγυλού».

Ο Σταύρος Πουράζης ήταν αγνοούμενος από το 1974 μαζί με τέσσερα άλλα άτομα από την οικογένειά του, τρία από το χωριό του και οκτώ από άλλα χωριά.

Τα λείψανα του Σταύρου Πουράζη βρέθηκαν τελευταία από την Επιτροπή Αγνοουμένων Κύπρου που με τεστ DNA επιβεβαίωσαν την ταυτότητά τους. Τα λείψανα του, τα επέστρεψαν σε ένα μικρό φέρετρο και έτσι δόθηκε η ευκαιρία στην οικογένεια του να τον κηδεύσουν τελικά με τον κατάλληλη τρόπο.

Οι πληροφορίες προήλθαν από έρευνες και άρθρα της  Sevgul Uludag που δημοσιεύθηκαν στις εφημερίδες Yeniduzen και Πολίτης.

Το 2009 Η Δικοινοτική«Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο–Κύπρος μαζί με 18 άλλες οργανώσεις τίμησε τον Σταύρος Ποϊράζης (μαζί με 9 άλλους Κύπριους) για την προσφορά του στην ειρηνική συνύπαρξη στην Κύπρο.

Η δικοινοτική εκδήλωση είχε μεγάλη επιτυχία και ακόμα μεγαλύτερη σημασία στον να τιμώνται Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι για τις πράξεις θάρρους και ανθρωπισμού εν καιρώ πολέμου.

Τέτοιες ιστορίες αποτελούν σημαντικό αντίδοτο στο δηλητήριο των εθνικιστών και από τις δύο κοινότητες και πρέπει να αναδεικνύονται και να προβάλλονται διαρκώς ώστε να γίνονται γνωστές σε όλους.

STAVROS POYRAZIS

A STORY WE SHOULD ALL KNOW

Stavros Poyrazis was the muhtar of Strongylos (Turunchlu) and he saved the lives of Turkish Cypriots from his village back in 1963 and then twice in 1974 when some Greek Cypriot from other villages came to Strongylos (Turunchlu) in order to kill some Turkish Cypriots Stavros Poyrazis stopped them and said, `Go back to your villages! You can’t touch the Turkish Cypriots of Strongylos!` Stavros Poyrazis is “missing” since 1974 together with four persons from his family, three from his village and eight from other villages.

Stavros Poyrazis had been “missing” since 1974 and his remains were found in recent years after digging by the Cyprus Missing Persons’ Committee and returned to his family in a small coffin after DNA identification and he was buried after a funeral by his family.

The information came from Sevgul Uludag’s investigation and articles published in Yeniduzen and Politis newspapers.

In 2009 The Bi-communal “Stop the War Coalition-Cy along with 18 other organisations, honoured Stavro Poyrazis (with 9 other Cypriots) for his contribution to the peaceful co-existence of the two communities in Cyprus.

This bi-communal event was extremely successful. It played an important role towards honouring Greek Cypriots and Turkish Cypriots who demonstrated acts of courage and humanity during times of conflict.

These stories are an important antidote to the poisonous nationalism of both communities and should be shared and promoted time and again so that they become known to all.